De nieuwe stageplaats: CAP

Hola Belgas!

Zoals we in onze vorige blog reeds vertelden zijn we veranderd van stageplaats. Het gesprek met Hector van maandag verliep goed, hij begreep het. Hij heeft ons wel gevraagd of hij ons nog steeds mocht oproepen als er operaties zijn. Hiermee hebben we natuurlijk ingestemd.

Dinsdag 4 februari, was onze eerste stagedag op onze nieuwe stageplaats. CAP betekent Centro de Atencion Permanente. Het is een gezondheidscentrum gelegen hier in San Miguel en is 24/24, 7/7 open. Hier mochten we in de voormiddag consultaties bijwonen bij dokter Julio. Dit was zeer interessant. We hebben die voormiddag zo’n 20 consultaties gedaan met de dokter. Hij was zeer vriendelijk en gaf heel veel uitleg. In de namiddag mochten we helpen met het wegen en meten van kindjes (en enkele volwassenen). We moesten deze gegevens in de fiches van de kindjes noteren en aanduiden op groeicurves. Het was voor ons een zeer interessante dag en we waren blij dat we de beslissing genomen hadden om te veranderen. Alleen al de patiëntendrukte, de collega’s en de aanwezigheid van leermogelijkheden lieten ons rond 16u terug naar ons ‘huisje’ vertrekken met een goed gevoel. ’s Avonds hebben we nog lekker gekookt, nog wat voor school gewerkt (ja, dat moet hier ook gebeuren helaas), en weer op tijd onder de wol gekropen.

Woensdag mochten we meelopen in het vaccinatiecentrum. We mochten dus een hele dag kindjes vaccineren (IM, onderhuidse injecties en oraal). In de voormiddag was het zeer druk, maar in de namiddag was het wat kalmer. Er stond een kraampje op de koer. Blijkbaar was het van de zoon van één van de verpleegsters. Deze trakteerde ons op een ‘granita’ (dit is een ijsdrankje met colasmaak, aardbeismaak, …). Aan dit kraampje raakten we aan de praat met Heraldo. Hij bood ons aan eens naar ‘las minas’ te gaan kijken. We besloten dit vrijdag na onze stage te doen. Na dit is Lore nog naar de markt geweest om inkopen te doen en voor de rest hebben we het rustig gehouden die avond.

Donderdag mochten we een dagje meelopen bij tandarts Jorge. We waren dus tandartsassistentes voor een dagje. We mochten verdovingsspuiten klaarmaken, zijn materiaal aangeven (waarvan we ondertussen de Spaanse benamingen kennen) en vullingen voorbereiden. In de voormiddag was het druk, maar de patiënten van de namiddag lieten het afweten. Daarom besloot Annelies maar patiënt te zijn, aangezien het bij haar al even geleden was dat ze nog bij de tandarts is geweest. Even leek het alsof er een tand ging moeten getrokken worden. Dit was gelukkig maar ‘una broma’ van Jorge en alles was uiteindelijk in orde met haar gebit. Daarna hebben we nog wat gepraat met dokter Jorge en zijn assistente Flori. Het zijn zeer sympathieke mensen en we hebben goed gelachen.

Vrijdag hadden we onze pc mee naar stage want ons punten zouden online komen! We hadden geluk want in de voormiddag was het kalm waardoor we de tijd vonden ons punten te bekijken. WE ZIJN ALLEBEI GESLAAGD! Whoehoew! Onze dag kon niet meer stuk! De rest van de dag heeft Annelies met Dokteres Nancy meegelopen. Zij volgde mee hoe men een staafje (anticonceptiemiddel in de arm) verwijderde. Ook Lore volgde deze (kleine) ingreep even mee. Lore ging vervolgens nog even helpen bij het meten en wegen, mocht hechtingen verwijderen bij een kindje en maakte de opname van een dronken man mee. Deze opname was vrij heftig! De man had moeite met ademen en de dokter zei dat dit kwam doordat hij had overgegeven en dit weer had ingeslikt waardoor een deel ervan in zijn longen was terechtgekomen. De man kreeg Aërosol en enkele inspuitingen. Ook legden ze even de saturatiemeter aan. Toen alles in orde leek te komen moest hij gewoon nog zijn roes uitslapen. :) ’s Middags gingen we iets eten in een klein restaurantje (comedor) recht tegenover het gezondheidscentrum. De dienster leek ons helemaal niet te begrijpen en wij haar niet. Voor haar was het waarschijnlijk vanzelfsprekend welke gerechten en ingrediënten ze te bieden had maar voor ons was dit nog onbekend. We zijn toen maar in de keuken zelf gaan kijken wat de pot schafte! Het zag er dik oké uit en na nog elk een milkshake te drinken was ons buikje terug vol. We konden er terug tegenaan. In de namiddag was er een spoedgeval! Een voetballer die met zijn hoofd tegen een muur was gebotst en een serieus diepe snee boven zijn oog had. We assisteerden dokter Nancy bij het dichtnaaien hiervan. Na dit zat onze stage er op voor die dag. We gingen dus snel naar huis want om 16u30 zou Heraldo ons ophalen om naar de mijnen te gaan. De mijnen waren vrij indrukwekkend, maar we hadden er toch iets meer van verwacht. Na een uurtje waren we weer terug in het Centrum van San Miguel. Heraldo wilde eigenlijk met ons nog iets gaan eten en drinken, maar daar hadden wij niet zoveel zin in. Bovendien voelde Lore zich ook niet goed. We zagen ook nog even padre Erik (een Belgische priester hier in het dorp) maakten kort kennis en gingen dan naar onze kamer. Lore sliep wat en Annelies internette wat. Het was een bewolkte dag dus we konden niet echt meer buiten zitten. Ook werd Lore niet beter en kreeg van een ganse avond niet veel binnen. Daar ging ons feestje… We hadden namelijk bier en chips gekocht om onze schoolresultaten te vieren. Daar kwam nu helaas niets meer van in huis. :( (Hopelijk morgen!!) Annelies maakte dan maar nog een pastaslaatje voor de dag nadien, at nog soep met wat brood en keek nog wat tv: Dr. House! Wel niet altijd even verstaanbaar doordat het in het spaans ‘gedubt’ is maar zalig dat het op tv is.

Zaterdagochtend was Lore al iets beter. Haar misselijkheid en buikpijn waren over. Eenmaal op stage aangekomen was het er zeer rustig. Blijkbaar is dit altijd zo op zaterdag. Woensdagen en zondagen zijn blijkbaar de drukste van de week. Op zondag komen dan veel mensen naar CAP omdat er hier dan ook een grote markt is. Mensen komen dan van andere communidades (dorpen) om inkopen te doen en meteen ook op doktersbezoek te gaan. Annelies assisteerde dokter Julio die dag bij het plaatsen van een spiraaltje bij een vrouw. Ook mocht ze enkele anticonceptie inspuitingen toedienen, en ook Lore heeft er één mogen toedienen. Na een tijdje begon Lore zich steeds weer slechter te voelen. Gelukkig werken we in een gezondheidscentrum, dus stelde Dr Julio voor haar te onderzoeken. Hij onderzocht haar en wou nog een stoelgangonderzoek doen om zijn diagnose te bevestigen. Na dit onderzoek kwam de diagnose aan het licht: in Lore’s stoelgang zaten huevos van de ascaris lumbricoides. Waarschijnlijk door iets verkeerd te eten. Lore kreeg direct medicatie tegen deze parasiet en kreeg ook nog een voorschrift mee met pijnstillers. Na dit alles vroegen we of we vroeger naar huis mochten, er was niet veel werk en Lore kon wel wat rust gebruiken. Dit was geen probleem dus vertrokken we. Eerst nog de pijnstillers gaan kopen in ‘la farmacia’ naast ons deur, en dan is Lore haar bed ingekropen en heeft Annelies nog wat geïnternet. Na een paar uurtjes slaap voelde Lore zich al iets beter (dankzij de pijnstillers!). We maakten nog worteltjes, met aardappelen en kippenuggets en maakten er voor de rest weer een rustig avondje van.

Zondag (ondertussen zijn we al 9 februari, de tijd vliegt hier!), was het al iets drukker op stage. We konden nog een paar injecties geven en Lore verzorgde de navelstreng van een baby’tje. Vervolgens konden we allebei bloed trekken en even meevolgen hoe ze de onderzoeken uitvoeren in het labo op bloed- en urinestalen. Na de middag was het opnieuw zeer kalm. Dus leerden we één van de verpleegsters galgje spelen en speelden we dit. Tot de dokter ons kwam onderbreken. Hij ging een cyste verwijderen en vroeg of we wilden meevolgen. Tuurlijk wilden we dat! Na dit zat onze stage er alweer op voor die dag. Eenmaal terug aangekomen in ons huisje besloten we eindelijk (aangezien Lore zich beter voelde) onze goede punten te vieren! We haalden een fles bier boven en chipjes en begonnen aan de aperitief. Later zijn we nog gaan eten in een restaurantje in het dorp. Het was een gezellige avond.

Maandag, 10 februari, konden we uitslapen want we zouden de nacht doen van maandag op dinsdag en van dinsdag op woensdag. Maandag in de late voormiddag aten we een heerlijke brunch op ons terras in de zon! De rest van de dag was een relax dagje! Zonnen, internetten, … . ’s avonds maakten we nog heerlijke zelfgemaakte frietjes met hamburgers! (de frietjes gebakken in een pot met olie was super geslaagd!) Que rico! Na dit vertrokken we naar stage. Tot 23u deden we nog enkele consultaties en nadien gingen we net als de verpleegkundigen slapen in een bed in het gezondheidscentrum. Wanneer er een bevalling of een spoedopname was zouden we dan wakker gemaakt worden. De nachtdienst was dus iets anders dan we hadden verwacht.

Gisteren hadden we weer een relax dag! Al moest er ook eens wat voor het school gewerkt worden. De 2e nacht zit er ook al op en was zeer rustig. Daarom hebben we besloten dat we volgende week gewoon onze GSM nr aan de dokters gaan geven. Dan kunnen zij ons opbellen als er iets spannends is ;) Vandaag vertrekken we op uitstap tot zondag! We gaan naar Tikal! Dé toeristische trekpleister van Guatemala! Al heeft nog niemand van onze collega’s hier in het gezondheidscentrum Tikal al bezocht… We zijn dus benieuwd. Het wordt alleszins een lange reis want we gaan een busreis van 15u tegemoet! Maar meer hier over de volgende keer ;)

Adios!
Lore y Annelies