Mexico - MexicoooOOOO

Buenas dias!

Woensdag was het dus onze laatste stagedag, dus wij hebben vakantie!!! Donderdag vertrokken we om 6uur met de bus vanuit San Miguel richting Mexico. We namen de bus tot in los Naranjales en hier stapten we over op de bus naar La mesilla. Dit is het dorpje waar je de grens moet oversteken. Het oversteken hield echt niet veel in. We lieten een stempel in ons paspoort zetten en konden toen gewoon de grens overwandelen, niemand die ons controleerde. Eenmaal de grens over namen we een taxi naar het busstation. Van hieruit namen we de bus naar El comitàn en vanuit el Comitàn naar San Cristobal de Las Casas, onze eindbestemming. Rond 13u30 waren we in San Cristobal. Mexico ligt dus helemaal niet ver van het dorpje waar wij zo lang hebben verbleven! Eenmaal in San Cristobal waren we overdonderd door de schoonheid van de stad! Zeer gezellig, met een leuke winkelstraat, terrasjes, gezellige restaurantjes, … ! Op aanraden van Stefanie, de nicht van Annelies (die op dat moment ook nog in San Cristobal was) zouden we naar de hostel Déjà Vu gaan. Helaas bleek de taxichauffeur dit niet te kennen en dus bracht hij ons naar een goedkoop hotelletje (400 pesos per nacht = iets meer dan 20 euro, voor met 2 personen), Villa Real II. Die dag gingen we natuurlijk nog de winkelstraat verkennen en aten we een overheerlijke brownie met een lekkere koffie special voor Annelies en een warme chocolademelk voor Lore. We konden onszelf hier ECHT verwennen met souveniertjes en lekkernijen! Later op de avond hadden we afgesproken met Stefanie en Leander. We gingen gezellig iets drinken en aten toen nog een hapje in de Revolucion. Dit laatste café voorzag ons die avond nog van een live optreden. We traktreerden onszelf op een heerlijke cocktail en keerden dan terug naar ons hotel.

De volgende dag, vrijdag 7 maart, sliepen we wat uit. We ontbeten, namen onze spullen en vertrokken uit het hotel naar hostal Déjà Vu, waar Annelies haar nicht ook verbleef. We waren hier rond half 11 en vertrokken toen, samen met Stefanie, naar el Cañon del Sumidero. Leander kon helaas niet mee want hij was ziek en had besloten naar een dokter te gaan. We passeerden nog langs een Franse bakkerij om brood te halen en gingen naar de bushalte. Hier namen we de bus richting Tuxtla. Vandaaruit namen we de taxi naar de ingang van de Cañon del Sumidero. Het was ontzettend warm en zagen het boottochtje al helemaal zitten! We konden genieten van de hoge bergen, de aapjes, een krokodil, gieren, pelikanen,... Het landschap was adembenemend! Na dit boottochtje dronken we nog iets samen met 2 zweden en vertrokken vervolgens terug naar San Cristobal. We gingen niet me de bus terug want een man bood ons een lift aan (tegen betaling weliswaar, maar het was goedkoper dan de bus). Rond 18u waren we terug in ons Hostel na een heerlijke dag. Die avond gingen we nog naar de supermarkt, kookten spaghetti met een tomatenroomsaus en Annelies haar nicht maakte trensas in ons haar.

De volgende ochtend, zaterdag 8 maart, moesten we op tijd opstaan want we hadden een tour gepland. We namen afscheid van Stefanie en Leander want onze wegen gingen hier terug scheiden. Zij zouden die dag vertrekken naar Misol Ha en aguas azules. Natuurlijk konden we niet aan de verleiding weerstaan en passeerden we nog eens aan de Franse bakkerij, waar de heerlijke chocoladekoeken en croissants op ons lagen te wachten. We wandelden op ons gemak naar het kantoor van Mexican Tours waar een minibusje ons opwachtte om naar la Cascada del Chiflon en nog enkele meren en lagunes te gaan. Onze groep bestond volledig uit (vermoedelijk rijke) Mexicanen. De waterval van el Chiflon was prachtig! Opnieuw een hemels stukje natuur dat we hier hebben kunnen aanschouwen. We wandelden helemaal tot boven waar je de grootste waterval kon zien, maar liefst 120 meter hoog!! We genoten even van het zicht op de waterval en besloten vervolgens snel af te dalen zodat we nog even in het helderblauwe water konden. We hadden onze bikini niet aan, dus besloten we dan maar in ons ondergoed het water in te springen. Aan zo’n prachtig blauw water konden wij echt niet weerstaan. De hete temperaturen van die dag gaven ons ook geen andere keuze. We moesten er gewoon in zwemmen! Na zo’n 10 minuutjes zagen we onze groep passeren en was het dus al tijd om terug verder te gaan. Mochten we dit ooit opnieuw kunnen doen, zouden we het zeker zonder tour gedaan hebben. Zo zouden we langer in het verfrissende water kunnen blijven.

We reden verder naar las Lagunas de Montebello. Hier stopten we in een restaurantje om te eten. We bestelden beiden scampi’s in een wel zéér pikant sausje. Die Mexicanen kunnen echt wel pikant koken en blijkbaar waren wij de enigen die er de tranen van in de ogen kregen. Vervolgens gingen we met het busje van meer tot meer. Het eerste meer waar we halt hielden was Lago Internacional. Door dit meer loopt de grens die Mexico van Guatemala scheidt. We zijn naar het grenspunt geweest en staken even de grens over. Voor even waren we terug in Guatemala! Hierna bezochten we nog 3 andere meren. De wolken begonnen echter op te komen waardoor het in korte tijd sterk afkoelde. Na een 5-tal meren gezien te hebben keerden we terug naar San Cristobal. Hier gingen we nog iets eten in een pizzeria, waar Annelies een méga pizza kreeg en Lore voor een pasta koos. Opnieuw aten we hier ons buikje rond en nestelden we ons in het bedje van ons hippie hostel. De lange uren in de busjes eisen toch telkens hun tol van ons…

De dag nadien, zondag 9 maart, sliepen we iets langer, gingen we nog naar het marktje in San Cristobal en vertrokken vervolgens richting de kust. We verlangden naar: ZON, ZEE en STRAND! VAMOS A LA PLAYA!! Een perfecte combinatie, toch? Zeker nu we hier in Mexico zijn. We namen eerst de bus richting Tuxtla. Vanuit Tuxtla namen we de bus richting Tonala en vanuit Tonala de taxi naar Puerto Arista. De temperaturen waren ondertussen al ferm de hoogte ingeschoten en we zochten snel een toevlucht naar een goedkoop hotelletje, El Pacifico. We legden onze spullen in de kamer en gingen onmiddellijk naar het strand om af te koelen. Toen de zon onder de zee begon te dalen, keerden we terug naar ons hotelletje en namen we een uitgebreide verfrissende douche. We waren van plan nog iets te gaan drinken op het strand en nog iets te zoeken om te eten. Dit zouden ze in België ook moeten hebben: cafeetjes met hangmatten waar je met een biertje in de hand kan genieten van het geluid van de wilde zee. Het werd nog een gezellig avondje.

De volgende dag stonden we op rond 7uur. Lore had wat last van een pijnlijke rug door de slechte matras van het bed. We besloten een ander hotelletje te zoeken en gingen naar het hotel/restaurant waar we de dag ervoor gegeten hadden: El Dulcito. Dit hotel was iets duurder, maar het was er veel beter én properder! Hier installeerden we ons, aten een stevig ontbijt (wat zijn jullie anders gewoon van ons ;) ) en vertrokken naar het strand. We kregen elk een strandstoel aangeboden van een cafeetje en genoten van het zonnetje en de zee! Het water van de zee is hier heerlijk warm en de golven waren vrij groot! Zoals je waarschijnlijk al kan merken hebben we ons hier echt geamuseerd! Ook dronken we elke een piña colada! Hmm, cocktails drinken op het Mexicaanse strand, wie had dat nog gedacht?! Hierbij komt dan nog dat die coctails tot bij ons op het strand werden gebracht en dat wij de enige twee mensen waren die op een strandstoel lagen. Het was er zo kalm dat we er nog dubbel zo hard van konden genieten. Rond 15u besloten we dat het genoeg was geweest en zijn we ons gaan douchen. Na de verfrissende douche hebben we wat in het dorpje gewandeld, met de bedoeling wat winkeltjes te bezoeken. Het dorp bestond echter maar uit 1 straat en er waren ook nergens winkeltjes te bespeuren. Toeristen zien ze daar blijkbaar ook niet vaak want we werden opnieuw vaak nageroepen, -gefloten of –gestaard. We besloten dan maar een gezellig plekje te zoeken om iets te drinken, in een hangmat welliswaar :) Daarna zijn we nog wat op het strand gaan wandelen, genoten we van de zonsondergang en na de zonsondergang ook nog van een laatste duikje in de Mexicaanse zee ;)! Daarna zijn we terug naar ons hotel gegaan, ons even (weeral) opgefrist, iets kleins gaan eten en onder de wol gekropen. We merkten ’s avonds wel dat we beiden toch wat verbrand waren. Hoe dan ook, we hebben kunnen genieten van het dagje Mexicaanse zee.

Dinsdag, 11 februari, keerden we terug naar San Miguel. Vanuit Puerto Arista namen we een busje richting Tonala en van hieruit een bus naar Tuxla. Vanuit Tuxtla naar El Comitan en in el Comitan namen we de laatste bus richting de grens van Guatemala. Hier bleek dat we eigenlijk illegaal in Mexico zijn geweest. Dit maakte ons bezorgde ons beiden wat stress. We hadden dus wel een stempel dat we Guatemala hadden verlaten maar geen dat we Mexico waren binnengekomen. Wij waren er ons niet van bewust dat we in het opgaan aan de 2 kanten een stempel moesten laten zetten! :p Gelukkig gaf het geen problemen en hebben ze ons in Guatemala gewoon weer een stempel van binnenkomen gegeven. Zo zie je maar hoe slecht de grens beveiligd is… Er was daar ook niemand die ons controleerde. Swat, van aan de grens moesten we nog de bus nemen naar los Naranjales. Hier aangekomen om 19u bleek er geen enkele bus meer naar San Miguel te gaan. Gelukkig was er daar een vriendelijke vrouw en man die ons een ‘lift’ geregeld hebben tegen betaling. Het was iemand die de vrouw kende, dus daarom vertrouwden we het wel. Ze zeiden namelijk dat liften vanaf de zon onder gaat echt veel te gevaarlijk is. Rond 20u kwamen we uiteindelijk aan in San Miguel, aten nog een soepje en kropen onder de wol.

Gisteren, woensdag 12 februari, RUSTDAG! We bleven nog een dagje in San Miguel Ixtahuacan. ’s Avonds kwam tandarts Jorge eten en hebben we frietjes met appelmoes gemaakt! Ook onze enorme berg was moest nog gedaan worden en we maakten ook weer onze valiesjes want vandaag zijn we namelijk terug op uitstap vertrokken richting Antigua.

Na 3 keer snoozen deze ochtend besloten we uiteindelijk toch te vertrekken. We namen de bus van San Miguel naar San Marcos. Hier in San Marcos trekken ze direct je valies uit je handen en sleuren je mee richting een bus! Maar we stonden ons mannetje. Van San Marcos namen we de bus naar Chimaltenango (ofzoiets, we herinneren het ons niet echt meer). Op de bus richting chimaltenango had Annelies een aanbidder. Op de bussen hier in Guatemala heb je altijd een chauffeur en een mannetje dat de valiezen( en alle andere dingen die de Guatemalteken meesleuren op de bus) oplaad en het geld op haalt. Deze laatste wou Annelies meenemen naar zijn huis in Guatemala City!!! Hij heeft dit meer dan één keer gevraagd en dus hebben we hem verschillende keren moeten duidelijk maken dat Annelies niet mee wou met hem. Hij was zelfs wat tot het arrogante toe, maar Annelies heeft zich goed verweert door in haar beste Spaans en haar mooiste middelvinger de man te zeggen dat hij wel wat respect mag hebben voor vrouwen. Hij wou haar namelijk zelfs geld geven om met hem mee te gaan... Na dit alles stapten we in Chimaltenango over op de bus richting Antigua. Dit was de laatste bus en het was gelukkig maar een kort ritje. Op deze bus zat veel volk, waardoor we elk op een andere zetel tussen Guatemalteken gepropt zaten.

Eenmaal in Antigua gingen we direct naar ons hostel (el imperial). Hier merkte Lore dat er een grote scheur in de zijkant van haar handtas zat. Duidelijk met een mes opengesneden met de bedoeling er iets uit te stelen. Gelukkig zat alles er nog in. Lore vermoedde dat het een meisje is geweest dat naast haar zat op de laatste bus. Ze had namelijk op een moment gevoeld dat er aan die kant iemand aan haar handtas roefelde, maar aangezien je er zo opgepropt zit had ze geen argwaan gehad. Toch had ze haar handtas toen op haar schoot gelegd en waarschijnlijk is het dankzij dat dat er niets uit gestolen is. In haar handtas zit nu wel een grote scheur… We waren beiden wat verschoten van dit voorval. Na ons verder geïnstalleerd te hebben in het hostel liepen we wat rond in Antigua. We zagen meteen hoe een gezellig stadje dit is met vele gezellige restaurantjes!!! Uiteindelijk zijn we iets gaan eten in een Steak House, zonder enige twijfel de beste maaltijd van onze 2 maanden Guatemala! Heerlijk was het, een culinair orgasme!!! we doopten Antigua onmiddellijk tot the heaven of food van Guatemala! We keerden met een grote glimlach en voldaan terug naar ons hostel.

Morgen verkennen we nog wat Antigua en daarna reizen we door naar Rio dulce. Binnen een weekje zit ons avontuur er hier op en keren we terug naar België…

Nos vemos pronto! (Nu echt)
Lore y Annelies